Een van de meest betoverende transformatieprocessen van moeder natuur is de verandering van rups tot vlinder. Het lijkt een vanzelfsprekende gebeurtenis, maar aan deze bijzondere transformatie gaat een lang proces vooraf. Rupsen eten, eten en eten, verzamelen veel energie om zo snel mogelijk te groeien. Dit groeiproces gaat zo hard, dat zij tijdens het groeien een aantal keer uit hun vel barsten. Dit resulteert in het veranderen van de rups in een cocon. Wanneer het na weken of soms maanden tijd is om het cocon te verlaten, komt de rups opnieuw ter wereld. Dit keer echter niet als rups, maar in een nieuwe gedaante als prachtige gekleurde vlinder.

De rups die verandert in een vlinder is het ultieme teken van moeder natuur dat symbool staat voor positieve transformatie. Het meest verrassende in deze verandering is dat de rups niet meer herkenbaar is in de gedaante van de vlinder, terwijl we weten dat het hier om hetzelfde wezen gaat.

De vlinder speelt een belangrijke rol binnen verschillende culturen en heeft meerdere symbolische betekenissen. Zo representeert zij in China onsterfelijkheid en staat zij bij de Egyptenaren symbool voor spirituele zelfbevrijding, wedergeboorte en een nieuw begin. Ook bij het Christendom wordt de vlinder gezien als het symbool voor wedergeboorte.

Wat de mens kan leren uit de groeiwijze van de vlinder, is dat de vlinder en de rups onlosmakelijk bij elkaar horen. Rupsen ziet men vaak als trage dieren en worden vaak omschreven als ongedierte. Ze wekken enigszins onze afkeer op. Vlinders daarentegen zijn bovenaardse, kleurrijke en vliegende bloemenbezoekers. Van de rups is niets meer terug te vinden in de vlinder; het lijkt alsof de rups uit het niets is vergaan en er uit het achterblijvende coconnetje een geheel nieuw individu is ontstaan. Maar niets is minder waar. Het nieuwe is in dit geval hetzelfde als het oude, alleen in een verbeterde gedaante. Dit is waar het misverstand begint. De vlinder staat symbool voor geluk, de rups voor lijden. Ons beeld over geluk is totaal ontaard. We willen wel de vlinder zijn, maar niet de rups. We willen niet lijden. We willen alléén geluk. Maar dat kan niet: lijden en geluk vormen een continuüm. Het ene is niet mogelijk zonder het andere.

Geluk is een pad wat bij lijden begint. Geluk is het ontstijgen van lijden, en kan alleen maar ontstaan uit louterende levenslessen die worden geleerd. Geluk is iets wat je bereikt. En bereiken is héél wat anders dan vinden. Het is een groeiproces, een ontwikkelingsproces, een bewustwordingsproces.

Bij TruColours ontmoeten we gelijkgestemden: mensen die zichzelf willen realiseren en dus het hoogst haalbare in dit leven willen bereiken. Zij gaan het lijden niet uit de weg vanuit het besef dat de mooiste vlinder eerst een rups is die moet ontpoppen. Bij TruColours ontwikkelen we ons op alle drie de leefdomeinen: body, mind and soul.